Z dnia na dzień

 

...o tej porze roku, ogród zmienia swe oblicze. Raz bardziej dramatycznie, raz mniej. Jednego dnia kwiaty są w pąkach, a następnego już rozkwitają. 

W tym roku żonkile wydały mnóstwo pąków!  Kiedy zaczynały wyrastać w styczniu, jeszcze tego nie było tak widać. Nawet w lutym, kiedy już były duże, jeszcze to się tak nie rzucało w oczy; dopiero kiedy pąki zaczęły się ujawniać, wyrastać ponad masę liści, dopiero zobaczyłam, ile ich jest. 

Przez ostatnie dwa-trzy lata kwitły mniej obficie, stąd moje zaskoczenie i radość.

Na szybko zdjecia zrobiłam telefonem, tuż po powrocie ze spaceru, kiedy niebo nie było jeszcze mocno zachmurzone. 

Podejrzewam, że taka ilość kwiatów, to efekt tych wszystkich fusów herbacianych i skórek bananowych, które wysypywałam przez całą poprzednią wiosnę i lato, a dżdżownice(których mam tam "stada") pracowicie przerabiały:)

Dwa dni później żonkile w rozkwicie:

Z tyłu, za żonkilami, powoli wyrastają piwonie. Zwykle muszę je potem "palikować", żeby się totalnie nie wyłożyły, przygniecione deszczem i ciężkie od kwiatów. 

W tym roku chcę spróbowac czegoś nowego. Chcę wykorzystać uplecione wianki. Już je zamontowałam nad rosnącymi piwoniami.

I widok z boku:

Wianki osadziłam na wysuszonych pędach powojnika. Zmontowałam taki "trójniak" - trzy patyki, na nich umocowany wianek. Zobaczymy, jak to się sprawdzi. Podobne ustrojstwo sprzedają u nas w sklepach, tyle, że metalowe lub plastikowe. U mnie będzie naturalne:)

W sklepie, zupełnie przypadkowo, znalazłam jeszcze dwie doniczki zasuszonych krokusów. Zapomnieli o nich, nie podlewali.  Zakupiłam je za grosze i pierwsze już kwitną:

Całą reszta krokusów w moim ogrodzie już przekwitła. Za rok, te nowo zakupione, na pewno dogonią swoich ogrodowych kolegów i zakwitną razem z nimi.

Kolejny pierwiosnek rozwija pąki:

Orliki już zagęściły listki:

Melisa ładnie przezimowała na dworze, teraz zaczyna powoli wypuszczać nowe pędy:

W tym roku mam w końcu chrzan. Swój własny chrzan!

Ze względu na ładna pogodę, która u nas dziś gościła, napowietrzyłam trawnik, żeby rozluźnić trochę podłoże, dać odetchnąć korzeniom trawy i przy okazji częściowo zlikwidować mech. 

Trawnik nakłuwałam co około 10-15cm na głębokość wideł amerykańskich.

Robię tak od kilku lat i tak naprawdę, w przypadku naszego trawnika, dobrze byłoby dodać tu piasek i rozgrabić go równomiernie, ale piasku nie mam, więc obędzie się i bez niego.

Na koniec pochwalę się jeszcze, że wczoraj pierwszy raz w tym roku siedziałam z kawą na tarasie i dziergałam:) Nie trwało to długo, może z półtorej godzinki, ale jednak... Taras jeszcze nie umyty po zimie, nie uporządkowany, mimo to przyjemnie było pobyć na dworze, na słońcu.