Bunratty Castle, skansen; Co. Clare

Po wyjściu z zamku poszliśmy zwiedzać skansen, którego maleńką namiastkę mieliśmy tuż przed wejściem do twierdzy. Po drodze mijało się dwie czy trzy chaty. W moim wpisie są to te dwie niżej.

Dom rodziny rolniczo-rybackiej z zachodniej części hrabstwa Clare. Strzecha na dachu przymocowana była dodatkowo linami, aby zapobiec zniszczeniu jej przez atlantyckie wiatry. Jak widać, uchwyciłam moment, kiedy do domu wchodziła pani ubrana w dawny strój. W domu rozpalony był piec i kobieta przygotowywała się do pieczenia bułeczek wedle dawnych przepisów i sposobów.

Poniżej dom rybaka z hrabstwa Kerry. Duża część drewna użytego do jego budowy pozyskano z morza.
 

Nie będę opisywać wszystkich domów, bo ani nie mam wszystkich fotek, ani nie chciałabym nikogo zanudzać. Pokażę to, co chwyciło moje oko lub zaciekawiło mnie bardzo(ewentualnie to, co mi wyszło na zdjęciach :) )

W domach bogatszych ludzi można już było zobaczyć choćby maszynę do szycia, że nie wspomnę o dużych oknach z zasłonami:

Tu kolejna pracownica skansenu, spiesząca się do domu, aby piec i sprzedawać bułeczki odwiedzającym:

Łóżko w domu zamożnego gospodarza. Cóż za nakrycie!:

Kapelusz czy też toczek:

Do tego pięknie nakryty stół(tych filiżanek to nie jestem pewna, czy są z epoki :) bo sama miałam takie w domu):

Zamożniejsi gospodarze mieli dodatkowo urządzone sypialnie na stryszku, co wcale nie było takie popularne  w dawnej Irlandii:

Poniżej dom ubogiego chłopa, który pracował jako parobek u właścicieli ziemskich. Nie posiadał ani piędzi własnej ziemi, w domu podłoga z ubitej gliny, a cały dom, to w zasadzie jedna izba. Wiele z takich rodzin poumierało w czasie Wielkiego Głodu w Irlandii

Tu wstawiam  - może niezbyt wyraźne zdjęcie - dom już nieco bogatszych ludzi, aczkolwiek muszą go dzielić razem ze zwierzętami hodowlanymi. Na takich paleniskach, panie pracujące obecnie w skansenie, piekły popularne tutaj "scones" czyli ciastka przyrządzane z mąki, masła i mleka i jedzone z masłem lub dżemem.

W oddali młyn wodny. Pan tam pracujący był strasznie znudzony siedzeniem - tak mi się wydaje, ponieważ, kiedy tylko zadałam mu pytanie, zaczął z pasją opowiadać o wszystkim. Zaprowadził mnie nawet na górę i tłumaczył, jak działały koła i dlaczego teraz nie mogą ich uruchomić, itd, itd. Kiedy mój mąż zaniepokojony, że nie pojawiam się na zewnątrz, wrócił do młyna, pan zaczął tłumaczyć i jemu historię budynku i opowiadać ciekawostki. Widać niewielu ludzi z nim rozmawia :)

I kolejny młyn, tym razem kukurydziany, zrekonstruowany na podstawie wykopalisk z hrabstwa Cork:

Na takich konstrukcjach suszono nie tylko siano, także zboże. Gryzonie miały utrudniony dostęp do ziarna ze względu na gładkie ściany skalnych bloczków:

Kościół, który w całości(dosłownie, kamień po kamieniu) został tutaj przeniesiony z hrabstwaTipperary:

I widok na irlandzkie płotki:

...takie charakterystyczne, budowane z tego, co natura dawała: blogów skalnych, kamieni:

Dom Hazelbrook - czyli dom braci Hughes, którzy rozwinęli przemysł mleczarski około 1800 roku i byli właścicielami marki popularnych lodów HB:

Dom Bunratty, zbudowany w 1804 roku, zamieszkiwany przez rodzinę Studdart, potomków O'Briena - mieszkającego w zamku Bunratty.

Na trawnikach pasły się jelenie:

Wnętrza zachwycają:

Oczywiście jedna z pracownic, w stroju z epoki, przycinała kwiaty do wazonu:

Sypialnia dzieci:

Moje oko chwyciła narzuta:

Ostatnie zdjęcia to Ogród Regencyjny, należący do Domu Bunratty i będący częścią wiekszego ogrodu. Pełen był kwiatów i zapachów późnego lata, a w zasadzie wczesnej jesieni.

Urzekły mnie w nim piękne malwy:

I od razu zapragnęłam takich w moim ogródku!

I to w zasadzie koniec w tym wpisie, bo niestety, ale nie koniec wycieczki po skansenie.